Eilandtour op Sal
Eilandtour
Dit is vooral een luie strandvakantie, maar omdat we toch wel íets van het eiland wilden zien, hebben we een eilandtour op Sal geboekt. Voor 40 euro, inclusief Kaapverdische lunch, worden we een dag lang rondgereden en geïnformeerd over het leven op Sal.
Om 9 uur stonden we te wachten op het busje, toen mijn oog viel op een hoop vuilnis, met daarop een prachtig leeg olijfolieblik. Het is een tic van mij om op reis zo’n blik te scoren, ze staan zo leuk in de tuin……..na het blik in bewaring gebracht te hebben zagen we dat het busje aangekomen was, onze 4 medereizigers uit het appartement stapten al in. Het viel ons op dat het een beetje aftands busje was, maar wel een prachtige chauffeur met dreadlocks en een heerlijke uitstraling. De andere passagiers bestonden uit surfdudes en onderweg stapte nog een local in, dat was het moment waarop we begonnen te twijfelen. Op mijn vraag of dit de Neckermann-tour was antwoordde de chauffeur met een grote grijns ontkennend, waarop we rechtsomkeert maakten en hij ons héél snel de al gereden kilometers terugbracht. Onze échte reisleider was not amused, ondanks het feit dat het maar 10 minuten later was dan gepland (beetje Kaapverdiaans dus) kregen we een sneer, die jongen moet nog veel leren……..
De eerste stop van de eilandtour was bij Murdeira, een mooi stukje kust met uitzicht op een rots die op een leeuw lijkt, niet erg bijzonder. De tweede stop was in Espargos, “de hoofdstad” van Sal. Eerst gestopt op het hoogste punt bij de radar met mooi uitzicht over het eiland. Sal is trouwens door die radar het enige eiland van Kaapverdië waar onder alle omstandigheden, dus ook een zandstorm, geland kan worden. Espargos is klein, veel in pastelkleuren geschilderde huisjes en arm. Buiten het stadje staan echte sloppenwijkjes naast pas gebouwde appartementen. De bewoners willen daar echter niet wonen omdat ze dan huur moeten betalen, de gemiddelde Kaapverdiaan verdient érg weinig…… Ook hier is het echte leven op straat, kleding en fruit wordt op de stoep verkocht, je wordt vaak aangeklampt door de ietwat irritante Senegalezen en er zijn veel niet-Kaapverdiaanse kinderen op straat die om die reden niet naar school mogen.
Hierna door naar Palmeira, het havenplaatsje van Sal. Ook hier weer veel gekleurde huisjes en verkopers op straat. We konden ook het onderhandelen en verkopen van de vis meemaken, wat een lawaai en geweldig om te zien! Ik had hier graag langer willen blijven, gewoon mensen kijken, maar we moesten verder! Wel nog genipt van Pontche (de vrouwelijke variant) en Grogue, (de mannelijke variant) van het plaatselijke brouwsel met véél alcohol. Een paar kilometer buiten Palmeira is Buracona the blue eye, een gat in de rotsen waar je als de zon schijnt het water heel erg blauw ziet oplichten. Ikzelf vind het natuurlijke zwembad, uitgesleten door de beukende golven, dat ernaast ligt veel mooier en imposanter. We konden er nu niet in omdat de zee veel te ruw was, wát een geweld en watermassa’s!
De weg terug naar Espargos gaat dwars door een dor, woestijnachtig gebied met hier en daar een struikje, Terra Boa. Er staat ALTIJD wind (minstens windkracht 5) en in de verte zie je luchtspiegelingen, heel apart en desolaat maar ik vind het wel wat hebben. Na het lunchbuffet in Espargos ( Kaapverdiaans eten, Catchupa, een stoofschotel met bonen en vlees, heerlijk! ) naar de Salinas van Pedra Lume gereden. In een oude krater met een omtrek van 17 kilometer liggen de zoutmeren. Er wordt nu nog erg weinig geproduceerd maar het is wel grappig om in het water te drijven en het is écht bremzout! Terwijl je in het water dobbert kan je genieten van een prachtige omgeving!
Het is leuk om op deze manier wat van het eiland te zien maar ik denk dat het nóg leuker is om je eigen eilandtour te maken met een auto of, als je tijd genoeg hebt, in gedeeltes met de aluguers. Dit zijn mini-busjes waarmee je voor weinig geld op veel plaatsen kan komen en waar wij per ongeluk in gingen zitten…
Auteur: Maren Cramer